Spomenici

Srbija je sve do 1876. godine bila vazalna zavisna kneževina i plaćala je Turskoj godišnji danak. Iste godine povela je borbu za nezavisnost. Taj rat u narodu nazvan je „Javorski rat“, jer su se najteže borbe vodile u našem kraju na planini Javor. Turskom vojskom komandovao je Omer paša i Mehmed Ali paša, dok je srpsku vojsku do pobede vodio major Mihajilo Ilić.

Bitka je otpočela u 11 časova 6. jula na Ivanjdan, na Кalipolju. Trajala je do 18 časova uveče. U trenutku kada srpska vojska prelazi u rasulo, čuveni javorski junak Mihajilo Ilić, uvodi red i vraća moral i kod vojske i kod starešina. Donosi smelu odluku da zaobilaznim manevrom preko Кatića, Preseke, Čemernice i Štitkova, zađe Turcima za leđa i otuda ih napadne.

Etno selo Štitkovo predstavlja tipičan primer živog etno sela. Očuvana prvobitna arhitektura koja se razlikuje od arhitekture ostalih sela, posledica je njegove funkcije kao jednog od sedišta starovlaške plemićke porodice Raškovića. Pripada starovlaškom tipu naselja.

Ovde su se zadržali najstariji tipovi kuća i privrednih zgrada, primitivni način stočarenja i proizvodnje oruđa. Кuće su postavljene u nizu, licem okrenute ka crkvi i školi. Sama konstrukcija kuća je atipična za seoska naselja jer je kuća u potpunosti kopija zidane gradske kuće XIX veka kakvih još ima po okolnim varošima: Prijepolju, Užicu, Priboju i Novoj Varoši.

Trg vojvode Petra Bojovića, smešten na gradskom trgu je nekadašnji Trg maršala Tita, a sadašnji naziv nosi od 12. aprila 1993. godine. Na trgu u Novoj Varoši je, na Vidovdan 1997. godine, 52 godine posle smrti, otkriven spomenik vojvodi Petru Bojoviću, rad beogradskog vajara Miodraga Živkovića. Na bronzanoj skulpturi visokoj 2,7 metra na postamentu, u stojećem stavu, u šinjelu, vojvoda levom rukom pridržava sablju, odlučna pogleda prema planini.

Vojvoda Petar Bojović (1858 – 1945), rođen u selu Miševići, istaknuti je vojskovođa u Balkanskim ratovima i Prvom svetskom ratu. U svom rodnom selu, na stogodišnjicu Prvog svetskog rata, vojvodi je podignuta spomen – česma. Vojvoda Petar Bojović je sa devet godina otišao iz Miševića na školovanje. Vojničkim umećem i ličnom čašću za života je podigao sebi najlepši spomenik, a sahranjen je skromno i bez vojničkih počasti u Beogradu koji je jednom oslobodio.