Heljdopita je specijalitet zlatarskog kraja. Nijedno slavlje, ni manje ni veće ne prođe bez ovog specijaliteta, koje se služi kao predjelo. Heljdopita se pravi od palačinaka filovanih sirom, kajmakom i jajima. Za filovanje se koristi zlatarski sir koji heljdopiti daje poseban ukus.
Za heljdu se kaže da je kraljica planina. U zlatarskom kraju se tradicionalno gaji i koristi kao zdrava, lekovita ali i hlebna biljka. U poslednje vreme potražnja za njom je sve veća zbog njenih prehrambenih, ali i lekovitih svojstava, pa njen uzgoj predstavlja veliki potencijal. Heljda se skoro uvek svrstava u žitarice, iako je botanički gledano, ona zeljasto povrće. Osim za ishranu, heljda se koristi i u druge svrhe. Ljuspice heljde, koje predstavljaju zaštitni deo zrna heljde koje se ljuštenjem odvaja od jestivog dela, koriste se, u kombinaciji sa sušenim lekovitim biljem, za proizvodnju jastuka i dušeka kao punjenje za njih.
Proizvodnja meda u zlatarskom kraju ima dugu tradiciju. Med sa ovog područja je odličnog kvaliteta jer je proizveden u prirodnom ambijentu brdsko-planinskog područja koje je očuvano od industrijskog zagađenja. Najviše se proizvodi livadski, šumski i bagremov med koji se sve više meša sa suvim voćem i orasima i iznosi na tržište u manjim pakovanjima. Pored meda proizvode se i drugi pčelarski proizvodi (propolis, polenov prah, pčelinji mleč, vosak) koji u mešavini sa medom predstavljaju preparate na bazi meda koji imaju široku primenu u pospešivanju imunog sistema.
Zlatarski sir je jedan od najpoznatijih i najkvalitetnijih autohtonih mlečnih proizvoda u Srbiji. Pripada grupi belih mekih sireva, a po sadržaju mlečne masti svrstava se u grupu punomasnih sireva. Vekovima se spravlja na tradicionalan način u seoskim domaćinstvima podno Zlatara, u okolini Nove Varoši. Jedna od glavnih karakteristika zlatarskog sira je ta da se proizvodi od punomasnog kravljeg mleka.
